Elke zomer rond 12/13 augustus proberen we vallende sterren te zien. Door de bijna volle maan was er veel vals licht en waren de omstandigheden verre van optimaal. Net na zonsondergang was er nog een uurtje zonder maan en dat zou de beste tijd voor meteorenwaarneming moeten zijn. Het was een warme avond en we besloten in de camper te slapen met alle ramen open. Margreet wilde het schouwspel vanuit de camper bekijken en ik had me op het picknickbankje geïnstalleerd. Al snel zag ik een héle mooie meteoor, die heel langzaam van boven naar beneden kwam en zeker 20 seconden duurde. Het duurde even voordat ook Margreet haar vallende ster had gezien. Vier stuks in nog geen uur tijd onder deze omstandigheden is geen slechte score.
Afgelopen woensdag zijn Ben en Pauline in Gorinchem getrouwd. Daarbij was een heel beperkt gezelschap aanwezig: het bruidspaar en de getuigen. Het echte feest werd twee dagen later gehouden op landgoed Burghmalsen en dat was een bruiloft met alles erop en eraan. Een uitgebreid verhaal volgt zodra er foto’s beschikbaar zijn. De huwelijksceremonie vond plaats op het eiland naast het huis van de ouders van Pauline. Vervolgens was er taart en champagne en ruimte voor korte toespraken. Later in de middag werden de overige gasten welkom geheten in de feesttent. Er was aperitief met oesters en vervolgens kregen we een uitstekend diner voorgeschoteld met allerlei kleine hapjes, zodat iedereen wel wat vond dat lekker was. Na het diner ging de muziek op hard en werd er tot diep in de nacht gedanst.
Na de nachtelijke buien was het overdag droog maar bewolkt. We deden inkopen voor de barbecue in Vlissingen en Oost-Souburg met een klein omweggetje over de dijk langs de Westerschelde.
Terug op de camping bleken er nieuwe gasten te zijn aangekomen. Een bejaard stel (hij 84 jaar oud en zij met rollator) trok de aandacht met vergeefse pogingen om de voortent aan de camper te bevestigen. Nadat ze een uur aan het knoeien waren ben ze maar gaan helpen en al snel schoot de rest van de camping ook te hulp.
‘s-Avonds was er een barbecue. Je zelf meegebrachte vlees kon je op de barbecues van de camping bereiden en op het terras opeten.
Op donderdag zijn we op de fiets (8 km) naar Middelburg gegaan. Het was stralend weer. Alhoewel we de bezienswaardigheden daar zo’n beetje kennen blijft het een mooie stad. Margreet moest nog een boodschap doen bij Pipoos en ik had problemen met het activeren van een creditcard op mijn horloge, waarvoor ik bij ING langs ging. Aanvankelijk verliep het contact met de ING helpdeskmuts wat stroef. Gelukkig had ze collega’s die wèl wisten waar ze mee bezig waren.
Saskia en Hans
Na het avondeten was er een tango-workshop die werd verzorgd door Saskia en Hans. We werden wegwijs gemaakt in de Argentijnse tango, net wat anders als wat we vroeger op dansles hadden geleerd. We brachten het er heel aardig vanaf. Daarna kregen we een overzicht van de geschiedenis van de tango en gaven Saskia en Hans een uitgebreide demonstratie.
De avond werd afgesloten met een soort van disco. Ongelofelijk hoe fit een 82-jarige dame stond te springen. En ook die dame van de rollator bleek dat ding helemaal niet nodig te hebben.
Op vrijdag zat het er weer op en rond lunchtijd waren we weer thuis.
We zitten weer op de Schoone Waardin in Ritthem bij Vlissingen. Het hoofdgebouw van de camping is helemaal vernieuwd en het ziet er top uit. Jammer dat de la Trappe Isid’or uit het assortiment van de bar is verdwenen. Westmalle dubbel als welkomstdrankje is een goede vervanger.
Op het avondprogramma stond klootschieten en al ballegooiend trokken we rond de camping. De wind trok steeds verder aan en de nacht verliep onstuimig, vooral toen het ook nog begon te regenen. Dat klinkt in een camper met doeken wandjes en een blikken dak allemaal veel heftiger dan thuis. Inmiddels is het droog en zitten we koffie te drinken voor onze camper.
Het verbouwen van prei was geen succes. We hebben de zielige plantjes maar laten staan. Deze zomer werden we verrast door prachtige grote bollen die weken goed blijven. Het grootste deel staat nog in de tuin en heeft daar een grote aantrekkingskracht op hommels en bijen.
Vanavond was er bestuursvergadering van de Stichting Veteranen Buren. Mijn buurtgenoot Leo en ik zijn aan het bestuur gelieerd als activiteitencommissie. Leo wilde in stijl naar de vergadering met zijn ééntonner. Deze DAF YA-126 had niet de originele benzinemotor onder de kap maar een luidruchtige 6 liter diesel. We hadden heel wat bekijks onderweg.
Gisteren heb ik het ergste vuil uit het zwembad geschept en het vervolgens laten vollopen met schoon grondwater. Dat duurde een kleine twaalf uur. Het vuil dat nog op de bodem lag liet zich heel makkelijk uit het zwembad hevelen. Dat ik deze methode niet eerder heb gevolgd!. Inmiddels is de temperatuur van het water gestegen naar 18 graden, voor mij de minimum temperatuur. De eerste plons is een feit.
Vanmorgen om kwart voor negen zijn we aan deel één van onze terugreis begonnen. Vanwege een lege accu hadden we starthulp nodig. Het probleem heeft zich gelukkig niet herhaald. We hebben een stukje door Frankrijk gereden en onze ervaringen op de tolweg willen we jullie niet onthouden.
We hebben niet zo’n handig kastje waarmee je overal kan doorrijden. Wij moeten een kaartje trekken. Het komt regelmatig voor dat het kaartje in eerste instantie onvindbaar is. Je moet het dan anderhalve meter hoger uit de automaat halen.
Over hoogte gesproken: Net op tijd zag ik dat bij de linker tolpoortjes de maximale hoogte twee meter was. Een andere Nederlandse auto met dakkoffer had dat niet in de gaten. Voor toeschouwers die er pal achter stonden was het ergernis. Voor ons was het vooral hilariteit.
bij de auto voor ons ging het trouwens ook niet goed. De bestuurster had haar kaartje laten vallen en moest dat eerst op de vloer van de auto zoeken. De chaos werd compleet toen ze haar bankpas liet vallen en de auto uit moest om het pasje te zoeken.
Betalen met de Applewatch gaat ook niet vlekkeloos. Dat zal volgend jaar vast beter gaan.
Net na tweeën kwamen we aan in Heiderscheid. Eerst een lekker biertje genomen en daarna de camper geïnstalleerd.
Naschrift op maandag: Inmiddels zijn we veilig thuis aangekomen, na een rit van iets minder dan vier uur. Het gras ziet er verdord uit. Voordeel daarvan is, dat er niet gemaaid hoeft te worden.
Vrijdag overdag is altijd een heel leuk deel van de Ham Radio in Friedrichshafen. Je komt allerlei oude en minder oude kennissen tegen en het is goed te horen hoe zij het afgelopen jaar zijn gevaren.
Op vrijdagavond was het gecombineerde EUDXF-GDXF diner (European DX Foundation en German DX Foundation) met 50 deelnemers in Asia World bij het vliegveld van Friedrichshafen. Oosters eten volgens het all you can eat en drink principe is een aanrader. Na ons diner zijn we naar het centrum van Friedrichshafen gefietst, om daar in het Seehotel het staartje van de DARC receptie mee te maken. Daar waren vooral mensen die we in april ook al in Parijs hadden ontmoet. We hebben ons niet gewaagd aan een tweede maaltijd en het rustig gehouden met een paar glaasjes wijn, zodat we ook nog terug konden fietsen naar de camping.
Op zaterdagavond stond er een etentje in Hotel Knoblauch op het programma. Tomasz SP5CCC had ons en twee van zijn vrienden uitgenodigd. Uiteraard kwam het aandeel van de Poolse troepen bij de bevrijding van het Zuiden van Nederland, uitgebreid aan de orde. Terug op de camping was het nog te warm om te gaan slapen. Tijdens het doortochten van de camper hebben we de buren geholpen de drankvoorraad wat kleiner te maken.
